Ο Θοδωρής Ιακωβίδης εκπροσώπησε την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Μετείχε στην ομάδα της άρσης βαρών και όταν ο αγώνας τελείωσε χωρίς να τον συνοδεύουν θρίαμβοι και έπαρση σημαίας, κλήθηκε από την ΕΡΤ να πει δυο-τρια τυπικά λόγια. Ο ίδιος δεν ήταν καθόλου τυπικός. Η φωνή του έτρεμε γιατί ήταν τελευταία φορά που φορούσε το εθνόσημο, ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει χωρίς να το βάλει στα πόδια, απλώς έχει πλέον ξεπεράσει τα όρια αντοχής του απέναντι σε μία κατάσταση που τον εμποδίζει και τον υποτιμά. “Δεν μπορώ να αποδώσω στο 100 % και να έχω το κεφάλι μου ήσυχο, να αποδίδω αυτό που αρμόζει στην σημαία που φοράω. Είναι πολύ λυπηρό να ντρέπεσαι να πας στον φυσιοθεραπευτή, επειδή ξέρεις ότι γνωρίζει την κατάσταση σου και δεν θα σου πάρει λεφτά. Θέλω να ηρεμήσω, να γυρίσω στους δικούς μου”.

Τα δάκρυα του αθλητή συνόδευαν τα λόγια του και φυσικά συγκίνησαν όσους παρακολούθησαν την σκηνή που σύντομα προκάλεσε δηλώσεις, καταγγελίες και παράθεση στατιστικών στοιχείων. Σύμφωνα με τα τελευταία η Ομοσπονδία δίνει στον αθλητή 250 ευρώ μηνιαίο μισθό. Του παρέχει φαγητό το οποίο προσφέρει εταιρεία catering. Του παρέχει βιταμίνες. Τα υπόλοιπα πρέπει να τα καταφέρει μόνος του ο Ιακωβίδης. Έχει να αντιμετωπίσει την επιβίωση, το  παρελθόν του αθλήματος, τους αντιπάλους και την επιθυμία για διάκριση. Δύσκολο έργο και με μικρές πιθανότητες νίκης. Γίνονται ελάχιστες όταν ακόμα και σ’ αυτή την περίπτωση έρχεται η αποκαλούμενη “πολιτική” να προσθέσει στην μπάρα και τα βάρη του πιο δυσάρεστου μικροκομματισμό. Τα δάκρυα του αθλητή που εγκαταλείπει γιατί έχει πλέον εξαντληθεί ανέσυραν στην επιφάνεια τους συνήθεις κροκόδειλους. Συντονίστηκαν με τον θρήνο βγάζοντας λόγω υπέρ του ενός κόμματος που ποτέ δεν θα άφηνε να συμβεί κάτι ανάλογο, ή του άλλου για το οποίο οι ευθύνες βαραίνουν τους παλιούς και μόνο, μάλιστα πάνω στην αναμπουμπούλα ένας εκδότης βρήκε την ευκαιρία να διαφημίσει  και το εντελώς άσχετο με την υπόθεση πρώτο θέμα της εφημερίδας του!

Όσο ο ιδρώτας της προσπάθειας και τα δάκρυα της απογοήτευσης μετατρέπονται σε καύσιμα των κομματικών οχημάτων και όσο οι εποχούμενοι ανοιγοκλείνουν τα μάτια ανάλογα με το συμφέρον τους, τόσο θα πέφτουμε με φορά πάνω στην αδυσώπητη πραγματικότητα. Φυσικά θα κλαίμε πάνω στα συντρίμμια και το γαϊτανάκι συνεχίζεται.

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!