Το βασικό ερώτημα που τίθεται ευθείς εξαρχής είναι: γιατί να το κάνω αυτό; Μήπως δεν θα ζήσει και το δικό μου παιδί μέσα στον ψηφιακό κόσμο μεγαλώνοντας; Δεν θα χρειαστεί το διαδίκτυο; Δεν θα χρησιμοποιήσει τα social media; Δεν θα πρέπει να έχει εξοικείωση με τις ηλεκτρονικές συσκευές ώστε να ανταποκριθεί στην τηλεκπαίδευση ή την τηλεργασία αργότερα όταν μεγαλώσει; Η απάντηση είναι φυσικά ναι. Όλα τα παραπάνω το περιμένουν να τα κατακτήσει και να τα χρησιμοποιήσει προς όφελός του. Αρκεί να του συμβούν με την σωστή σειρά και στην σωστή δόση ανά ηλικία. Ποια είναι λοιπόν αυτή;
Σύμφωνα με τις οδηγίες που εξέδωσε η ΑΑΡ, Αμερικανική Ακαδημία Παιδιάτρων:

Μωρά κάτω των 18 μηνών: καθόλου χρόνος μπροστά σε οθόνες με εξαίρεση τις βιντεοκλήσεις με τον γονέα που λείπει για δουλειά ή τους παππούδες εν μέσω της πανδημίας του Covid-19.

Παιδιά 18 έως 24 μηνών: μόνο καλά προγράμματα που εγκρίνουν οι γονείς ώστε να τα εισάγουν στην χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών. Οι γονείς θα πρέπει να είναι παρόντες και ίσως να επεξηγούν ή να σχολιάζουν τα όσα βλέπει το παιδί.

Παιδιά 2 έως 5 ετών: Εδώ είναι που συνήθως χάνεται το παιχνίδι διότι τα παιδιά αυτής της ηλικίας έχουν μια μεγάλη λαχτάρα να εξερευνήσουν την κάθε λαμπερή οθόνη με κουμπάκια που υπάρχει στο περιβάλλον τους. Επίσης αρχίζει σιγά σιγά να γίνεται συνήθεια και στους γονείς το να επιτρέπουν αρκετό χρόνο ενασχόλησης με το tablet ή το κινητό προκειμένου να ηρεμήσουν ένα ανήσυχο νήπιο ή να το κρατήσουν απασχολημένο όταν εκείνοι έχουν κάτι σημαντικό να διεκπεραιώσουν.
Για τα παιδιά αυτής της ηλικίας όμως, η σύσταση είναι μια ώρα την ημέρα μπροστά σε κάποια οθόνη και αυτό με γονική επίβλεψη.

Παιδιά άνω των 6 ετών: γονείς και παιδιά συμφωνούν παρέα στα όρια που θα τεθούν για την χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών, για τον τύπο των ηλεκτρονικών συσκευών και ότι η χρήση αυτή δεν θα επηρεάσει την άσκηση, το διάβασμα και τον ύπνο τους. Όσο τα χρόνια περνούν, τα όρια αυτά αναπροσαρμόζονται ανάλογα με τις ανάγκες.

Πως θα τα επιβάλουμε όμως;

Δια του παραδείγματος όπως πάντα

Αν εμείς έχουμε μόνιμα ανοιχτή την τηλεόραση να λειτουργεί ως χαλί σε όλες μας τις οικιακές δραστηριότητες, είναι αυτονόητο ότι θα δυσκολευτούμε να θέσουμε όρια στα παιδιά μας. Αν κάθε ελεύθερο λεπτό της μέρας ανοίγουμε το κινητό μας για να τσεκάρουμε τα social μας, το ίδιο θα θελήσει να κάνει κι εκείνο μεγαλώνοντας. Ρυθμίζουμε λοιπόν τις δικές μας συνήθειες πρώτα ώστε να έχουμε δικαίωμα να μιλάμε.

Πρέπει να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε

Όσο μεγαλώνουν τα παιδιά μας, γίνονται πολλές φορές πολύ πιο ικανά από εμάς στην χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών, στην κατανόηση της κάθε πλατφόρμας ή στην χρήση του κάθε video game. Αν εμείς δεν έχουμε παρακολουθήσει την εξέλιξη ώστε να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε, θα είμαστε απλά ανεπίκαιροι και ως τέτοιοι δεν θα μπορούμε να θέσουμε περιορισμούς ή όρια. Ενημερωνόμαστε λοιπόν για το κάθε τι που απασχολεί τα παιδιά μας στην ψηφιακή τους περιπλάνηση ώστε να μην μας ξεπεράσει η ιστορία.

Δημιουργούμε electronic free ζώνες

Αυτές θα είναι είτε κάποια σημεία του σπιτιού όπως το τραπέζι του φαγητού όπου θα απαγορεύονται οι ηλεκτρονικές συσκευές, είτε κάποιες ώρες της μέρας ή της νύχτας που θα συμβαίνει το ίδιο. Εξηγούμε στα παιδιά μας την αναγκαιότητα της δημιουργίας αυτών των ζωνών και δεσμευόμαστε να κάνουμε κι εμείς το ίδιο.

Κάνουμε την χρήση των ηλεκτρονικών εργαλείων ελέγχου

Αυτό είναι πραγματικά απαραίτητο να ξέρουμε πως γίνεται διότι δεν έχουμε ιδέα σε πιο σκοτεινό κομμάτι του διαδικτύου θα καταλήξουν όσο σερφάρουν. Κλειδώνουμε κάθε πρόσβαση σε υλικό που δεν αφορά την ηλικία τους.
Πρέπει να έχουμε υπ’ όψη μας ότι η πίεση των συνομήλικων είναι κάτι αληθινό και συμβαίνει κάθε μέρα. Παιδιά του Δημοτικού σχολείου για παράδειγμα, με ελεύθερη πρόσβαση σε όποια σελίδα επιθυμούν, είναι δυνατό να έχουν καλύτερη γνώση των πορνογραφικών σελίδων από αρκετούς μεγάλους. Είναι η ακατέργαστη libido τους παρέα με την φυσική περιέργεια που τα οδηγεί και ας μην μας κακοφανεί αν και το δικό μας παιδί ψάχνει την ευκαιρία να το κάνει, διότι ακόμα κι αν το ίδιο διστάζει, είναι βέβαιο ότι πιέζεται από τους συνομήλικους του.

Δεν επιτρέπουμε καμιά συσκευή με οθόνη στην κρεβατοκάμαρα

Τα laptops, tablets ή κινητά τηλέφωνα καλό θα είναι να μην βρίσκονται στην κρεβατοκάμαρα του παιδιού μας όταν πάει για ύπνο. Θα μας είναι αδύνατο να ελέγξουμε με τι ασχολείται και επιπλέον οι ώρες του ύπνου του είναι πιθανό να περιοριστούν.

Δεν τα ορίζουμε ως ανταμοιβή

Καλό θα είναι η χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών να μην συνδέεται με το σύστημα προνομίων και ανταμοιβών που χρησιμοποιούμε για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας. Πρώτα πρώτα διότι η χρήση των συσκευών αυτών είναι μια πραγματικότητα που συνδέεται άμεσα με την εκπαίδευση αλλά και με την κοινωνικοποίησή τους, άρα αναγκαία όσο μεγαλώνουν. Δεν είναι μόνο διασκέδαση δηλαδή, οπότε την δικαιούνται.
Δεύτερο γιατί της αποδίδουμε με μια αίγλη μεγαλύτερη απ’ αυτή που της αρμόζει να έχει στις ζωές τους.

Εξηγούμε τα όρια, τους κινδύνους και παρέα συμφωνούμε τα υπόλοιπα.

 

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!