Ο Λευτέρης Πετρούνιας είναι ένας εξαιρετικός αθλητής που έχει κάνει τους περισσότερους Έλληνες να αισθάνονται περήφανοι επανειλημμένως, τόσο με τις νίκες και τα μετάλλια του, όσο και με το ήθος και την επιμονή που επιδεικνύει κάθε φορά που αγωνίζεται, με σκοπό να δώσει πάντα τον καλύτερο εαυτό του. Είναι επίσης ιδιαίτερα συμπαθής λόγω του χαμηλού του προφίλ και της αξιαγάπητης οικογένειάς του και μέχρι πριν λίγες ώρες δεν θα πίστευε κανείς ότι θα έβρισκε τρόπο να μας απογοητεύσει σε τόσο μεγάλο βαθμό μόλις με τρεις του προτάσεις. Παρόλα αυτά, ο Ολυμπιονίκης αποφάσισε να μιλήσει για το θέμα του ελληνικού #MeToo και, έχοντας υπόψη του ότι το ‘κύμα’ ξεκίνησε από τον χώρο του αθλητισμού (του το επισήμανε άλλωστε και ο δημοσιογράφος που του ζήτησε να σχολιάσει), οι απαντήσεις του ήταν τουλάχιστον στενάχωρες.

Ο πρωταθλητισμός είναι ένας πολύ σκληρός κλάδος. Από εκεί και πέρα, εάν υπήρξαν, εάν, γιατί δεν έχω δει κάτι, εάν υπήρξαν μεμονωμένα περιστατικά, λυπάμαι πολύ,” ξεκίνησε την δήλωσή του και ήδη υπάρχουν τρία τεράστια red flags, ένα για κάθε ‘εάν’ που βγήκε από το στόμα του.

Τόσο τα ίδια του τα λόγια όσο και ο τόνος της φωνής του δείχνουν ότι προφανώς ο κύριος Πετρούνιας αμφισβητεί οποιοδήποτε θύμα κακοποίησης στον χώρο του αθλητισμού, επειδή ο ίδιος δεν έχει δει τέτοιες συμπεριφορές να συμβαίνουν μπροστά του. Συνεχίζει μάλιστα υπογραμμίζοντας πως ΕΆΝ κάτι τέτοιο έχει συμβεί, τότε πρόκειται για ‘μεμονωμένο περιστατικό’ και κατά συνέπεια όχι κάτι που χαρακτηρίζει τον κλάδο του γενικότερα. Αυτό φυσικά έρχεται σε τεράστια αντιπαράθεση με μαρτυρίες δεκάδων θυμάτων που έχουν μιλήσει για τις άσχημες εμπειρίες τους και την κακοποίηση που δέχτηκαν από ανώτερους φορείς του αθλητισμού, μετά την αρχή που έκανε πέρσι η Σοφία Μπεκατώρου. Είναι λοιπόν τουλάχιστον προσβλητικό για τους επιζώντες της κακοποίησης αυτής να βλέπουν έναν από τους πιο καταξιωμένους αθλητές μας, όχι μόνο να μην παίρνει το μέρος τους όταν του δίνεται η ευκαιρία, αλλά να σβήνει τα τραύματά τους με ένα ψυχρό ‘λυπάμαι πολύ’.

Όμως τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα στην συνέχεια, με την δήλωση του κύριου Πετρούνια να ολοκληρώνεται ως εξής:

“Όμως, δεν έχω δει κάποιον αθλητή που βρίσκεται στην επιφάνεια και έχει τα φώτα πάνω του και έχει καταφέρει τους στόχους του να τους υλοποιήσει, δεν έχει τέτοιο back up ή τέτοιου είδους παράπονο, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.”

Εδώ είναι που ταιριάζει το ‘δεν ξέρω από πού να το πιάσω’. Ας ξεκινήσουμε όμως από το αυτονόητο, το οποίο θα ήταν το πρώτο που θα έπρεπε να σκεφτεί και ο ίδιος πριν πει την παραπάνω πρόταση: ίσως κάποια άτομα δεν έχουν υλοποιήσει τους στόχους τους στον αθλητισμό ακριβώς επειδή έχουν πέσει θύματα κακοποίησης. Πρώτον καθώς, όπως έχουμε ήδη δει να συμβαίνει, πολλές φορές η οποιαδήποτε αντίσταση του θύματος σημαίνει την αυτόματη απόκλιση και αποξένωση του, εφόσον ο κακοποιητής βρίσκεται σε ισχυρότερη θέση και έχει την απαραίτητη δύναμη που χρειάζεται για να το εξοστρακίσει. Δεύτερον, η ψυχολογικές συνέπειες μετά την κακοποίηση μπορεί να είναι τόσο βαριές και δύσκολες στην αντιμετώπισή τους που το θύμα να μην έχει κανένα ψυχικό σθένος να συνεχίσει να αγωνίζεται στον ίδιο χώρο που βιάστηκε ή παρενοχλήθηκε, πνευματικά ή σωματικά.

Στην συνέχεια φτάνουμε στο σκέλος των δηλώσεων του κύριου Πετρούνια που ‘πόνεσε’ ακόμα περισσότερο από τα υπόλοιπα, δηλαδή το “ό,τι και αν σημαίνει αυτό” που, στα δικά μου αφτιά τουλάχιστον, ακούγεται αρκετά σαν υπαινιγμός ότι οι επιτυχημένοι αθλητές δεν έχουν παράπονα, ενώ εκείνοι που δεν τα καταφέρνουν τόσο καλά, επικαλούνται το #ΜeToo προκειμένου να τραβήξουν την προσοχή ή να δικαιολογήσουν την οποιαδήποτε ‘αποτυχία’ τους. Κάνω λάθος, κύριε Πετρούνια για το συγκεκριμένο; Μακάρι να είμαι απλά καχύποπτη και να μην το εννοούσατε έτσι. Όπως και να έχει όμως, φράσεις όπως το ‘ό,τι κι αν σημαίνει αυτό’ αφήνουν πολύ χώρο για λανθασμένες ερμηνείες και δεν έχουμε τέτοια περιθώρια. Τίποτα δεν έχει ακόμα λυθεί.

Για ακόμα μία φορά λοιπόν, μακάρι άτομα με μεγάλη έκθεση και τον σεβασμό ενός τεράστιου κοινού όπως ο Λευτέρης Πετρούνιας, να χρησιμοποιούσαν την πλατφόρμα που τους δίνεται για να ενισχύσουν τους αδύναμους και να υπερασπιστούν τα όσα προσπαθούμε να καταφέρουμε προκειμένου η κακοποίηση και οι ανισότητες σε οποιοδήποτε κλάδο να εξαλειφθούν, παρά να μας πηγαίνουν δεκάδες βήματα πίσω μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα τηλεοπτικού αέρα.

Συγχαρητήρια για τα μετάλλια. Κρίμα για τα λόγια.

Edit: Κατά την διάρκεια της σύνταξης του παραπάνω άρθρου ο Λευτέρης Πετρούνιας αναφέρθηκε στις δηλώσεις του μέσω των ιστοριών του. Παρακάτω θα βρείτε τα όσα δημοσίευσε, έτσι ώστε να σχηματίσετε μία ολοκληρωμένη άποψη. Η δική μας παραμένει η ίδια.

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!