Η μόδα για κάποιους είναι μία ένοια που δεν έχει χώρο στην ζωή και καθημερινότητά τους. Πετάνε δύο ρούχα επάνω τους και “έξω από το σπίτι”. Όμως για κάποιους άλλους είναι τρόπος έκφρασης συναισθημάτων και ταυτότητας και το θεωρούν είδος τέχνης που άνετα θα μπορούσε να αποτελεί τον όγδοη. Και μπορούμε να πούμε ότι συμφωνούμε. Ποιος έχει δει πασαρέλες, ας πάρουμε για παράδειγμα την Iris Van Herpen, και δεν έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό με τις επικές δημιουργίες τις; Τα χρώματα, τα σχέδια και τα υφάσματα αποτελούν  φορείς συναισθημάτων, ιδεών και ιδεολογιών. Και με την queer κοινότητα να ανοίγει ολοένα και περισσότερο τα φτερά της, νέοι δημιουργοί έχουν εμφανιστεί στο παγκόσμιο προσκήνιο αφήνοντας ήδη το σημάδι τους. Με τρανταχτά ονόματα στο χώρο της μόδας να έχουν υπάρξει μέλη της, Versace και Alexander McQueen για παράδειγμα, έχοντας θέσει τα θεμέλια, οι queer σχεδιαστές του σήμερα έρχονται να ταράξουν τα νερα σε έναν χώρο γυναικοκρατούμενο, αλλά βαθιά ταλαιπωρημένος από το “male gaze”.

1. Alan Crocetti

Ανέκαθεν τον συνέπαιρνε ο κόσμος τον κοσμημάτων. Μεγαλωμένος στην Βραζιλία, με πολλή στήριξη από τους γονείς του, o Alan Crocetti σπούδασε στο Saint Marin του Λονδίνου και τον τελευταίο χρόνο φοίτησής του άρχισε να πειραματίζεται με τη δημιουργία γυναικείων κοσμημάτων. Σαν ένας άλλος fashion Bill Gates, δεν αποφοίτησε από την σχολή του, αλλά κέρδισε τον δικό του χώρο στην βιομηχανία της μόδας δουλεύοντας σκληρά. Αυτό που κάνει ιδιαίτερα τα κοσμήματά του είναι ότι καταφέρνει να θολώνει τα όρια μεταξύ πολυτέλειας και παρακμής, θηλυκού και αρσενικού. Ο ίδιος έχει πει, “Στα μάτια μου, τα κοσμήματα ήταν πάντα genderfluid. Τα δικά μου αναγνωρίζουν την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Δε δεσμεύονται από τις περιοριστικές ιδέες περί γυναικείας ευαισθησίας και ανδρικής δύναμης.” Γοητεύεται από την ανθρώπινη ανατομία ενώ δε θέλει να έχει ως δεδομένο κανένα σημείο του σώματος. Πιστεύουμε ότι το καλύτερο χαρακτηριστικό των κοσμημάτων του είναι ότι δε χρειάζεται να έχεις τρύπες στα αυτιά σου για να τα φορέσεις. Το μόνο που έχουμε να πούμε είναι “groundbreaking”.

2. Hana Holquist

“High-femme aesthetic”. Αυτός είναι ό όρος που χαρακτηρίζει μία θηλυκότητα που αντικατοπτρίζει τα γυναικεία στερεότυπα στο έπακρον. Τα μακριά νύχια, τα φορέματα, τα ψηλοτάκουνα και το make-up είναι ο πυρήνας της συγκεκριμένης αισθητικής την οποία προσπαθεί να εκφράσει με τη δουλειά της η Hana Holquist, ενώ με τις δημιουργίες της αντιτάσσεται στην ετεροκανονική προσέγγιση στην μόδα. Η 22χρονη έχει πει, “Ως λεσβία, δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να ικανοποιήσω τους άντρες ή το male gaze.”, το οποίο είναι ξεκάθαρο στις δημιουργίες της. Οδηγεί το high-femme aesthetic στα άκρα, φτάνοντας συχνά στον σουρεαλισμό. Αυτό που προσπαθεί να δημιουργήσει είναι μία “θηλυκή φαντασίωση  μέσω του γυναικείου ομοερωτισμού”, στοχεύοντας συγκεκριμένα στο gay femme κοινό. Με την τελευταία της κολεξιόν, η ίδια προσπάθησε να ξεφύγει από το trope “η γυναίκα ως μούσα του άντρα”. Στο μέλλον θα ήθελε να επικεντρωθεί στο να τιμήσει τις πιο θετικές πλευρές της θηλυκότητας. “Λατρεύω το ότι είμαι high-femme και λατρεύω το ότι είμαι ομοφυλόφιλη. Θέλω να υπάρχει αυτή η εικόνα που το εκφράζει.”

3 .Gogo Graham

Το να παίρνει κανείς διάφορα άχρηστα υλικά και να τα μεταμορφώνει σε κάτι καινούργιο, ιδιαίτερο και δημιουργικό είναι κάτι που ονομάζεται “upsyclying”. Αυτό ακριβώς κάνει και η σχεδιάστρια Gogo Graham που σχεδιάζει αιθέρια ρούχα για trans γυναίκες τα τελευταία πέντε χρόνια. Τα υλικά τα βρίσκει είτε σε κάδους έξω από τα καταστήματα Goodwill είτε τα προμηθεύεται από φίλους της. Έστρεψε το βλέμμα της σε αυτού του είδους την ανακύκλωση πριν οποιαδήποτε άλλη μεγάλη εταιρεία δει τα προτερήματα αυτής της διαδικασίας. Την στροφή της βιομηχανίας προς το upsyclying και τα trans/gender-non-conforming μοντέλα την στηρίζει στο ότι αποσκοπούσαν αποκλειστικά στο κέρδος. “Αυτή είναι η φύση του καπιταλισμού”, έχει πει χαρακτηριστικά η ίδια. “Απλά εύχομαι τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.” Μέχρι τότε, έχει να επισημάνει το εξής, “Απλά πληρώστε τα κορίτσια.”

4. NIHL by Neil Grotzinger

Στόχος του Neil Gotzinger είναι να “παίξει” με τα ανδρικά στερεότυπα, αλλάζοντάς τα ριζικά. Όταν ξεκίνησε το brand του είχε επικεντρωθεί στην ανδρική μόδα, όπως την έβλεπε αυτός. Έβαλε στα ρούχα του χάντρες και πολλών ειδών άλλα διακοσμητικά, τα οποία ήταν κυρίαρχα στοιχεία της γυναικείας μόδας. Από πέρυσι όμως, το brand άλλαξε πορεία και πλέον τα κομμάτια του δεν στοχεύουν μόνο το ανδρικό κοινό. Ο Neil σχεδιάζει ρούχα για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φύλου. “Προσωπικά είναι πολύ δύσκολο να κάνω ξεκάθαρο για ποιον άνθρωπο σχεδιάζω. Τα ρούχα είναι για όποιον δε θέλει απαραίτητα να συμμορφωθεί με τα gender stereotypes σε οποιοδήποτε μέρος του φάσματος.” Για παράδειγμα, η τελευταία κολεξιόν του απαρτίζεται από κολλητά crop tops, με απωτυπωμένα στιγμιότυπα από vintage ομοερωτικό πορνό. Εν ολίγοις, το brand στηρίζεται ακριβώς στις ίδιες αρχές και ιδέες που είχε αρχικά, μα πλέον είναι εύκολα προσβάσιμο για όλους.

5. Rich Mnisi

Το νοτιοαφρικάνικο brand RICH MNISI, κατάφερε να γεφυρώσει δύο κόσμους, το σχέδιο μόδας και το σχέδιο επίπλων. Η προσέγγιση όμως και των δύο γίνεται από την ίδια οπτική γωνία. “Τα ρούχα και τα έπιπλα εξυπηρετούν ακριβώς τον ίδιο σκοπό: την υποστήριξη του ανθρώπινου σώματος ενώ είναι παράλληλα aesthetically pleasing. Σχεδιάζω για το ανθρώπινο σώμα και όχι για τις ιδέες που έχουν κάποιοι επί αυτού.” Οι πελάτες που ελκύει είναι άνθρωποι που αγαπούν την τέχνη, χωρίς να χρειάζεται να καταλαβαίνουν ιδιαίτερα κάθε παρακλάδι της για να το αγαπήσουν.  Αυτά που τους κερδίζουν το ενδιαφέρον είναι τα έντονα χρώματα και μοτίβα και η ένταση μεταξύ λεπτότητας και δύναμης. Αυτό ουσιαστικά είναι το επίκεντρο της ιδέας του Mnisi, να φέρει επιδέξια σε σύγκρουση το φύλο και την φυλή όπως μεταφράζονται από την νοτιοαφρικανική κουλτούρα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τον ίδιο να κάνει φωτογραφίσεις για τα campaign του στα μέρη όπου μεγάλωσε λέγοντας, “[το κάνω αυτό] διότι η πραγματικότητα του queerness βρίσκεται σε αυτά τα μέρη και όπου αλλού υπάρχω”.

6. NO SESSO

Πρόσφατα το NO SESSO έγραψε ιστορία στον κόσμο της μόδας ως το πρώτο brand που δημιουργήθηκε από ένα trans άτομο και εμφανίστηκε στο New York Fashion Week, τον  Φλεβάρη του 2019. Η εμφάνισή του έγινε με τέτοιο τρόπο που τόνισε τον σκοπό του. Η Pierre Davies είπε, “Για μένα επιτυχία είναι να γνωρίζω πως βάζω φίλους και άλλους ανθρώπους σε μια πλατφόρμα, ώστε να δουν τους εαυτούς τους στην mainstream μόδα, με έναν τρόπο διαφορετικό από εκείνων τον λευκών μοντέλων.” Με τον Arin Hayes ως συνεργάτη, κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα lineup μόνο από POC. Ανάμεσα σε αυτούς βρίσκονταν και άτομα από την μουσική βιομηχανία (Steve Lacy, Maya Monés, και Kelsey Lu), όπου στην πασαρέλα φόρεσαν ρούχα της γραμμής “business bitch”. Επόμενος στόχος είναι φυσικά η συμμετοχή και στο επόμενο Fashion Week.

7. Christopher John Rogers

“Τι θα γίνει αν βάλεις ροζ, πάνω σε ροζ, που βρίσκεται ήδη πάνω σε ροζ;”

“Αν ράψεις animal print πάνω σε σχέδιο σκακιέρας είναι υπερβολή;”

Σε αυτά τα ερωτήματα έρχεται να απαντήσει ο σχεδιαστής Christopher John Rogers. Όπως μπορούμε να καταλάβουμε, δε φοβάται να πειραματιστεί καθόλου με τα σχέδια και τα υφάσματα και συγκεκριμένα έχει πει, “Υφάσματα τα οποία άλλοι αποφεύγουν είτε λόγω χρώματος ή υφής, είναι αυτά που μου κεντρίζουν την προσοχή.” Ο 25χρονος κάτοικος του Brooklyn λατρεύει να παίζει με τα “σκουπίδια” των άλλων και να φτάνει στα άκρα εξερευνώντας την φαντασία του. Επιπλέον έχει αναφέρει, “Έμπνευσή μου αποτελούν η πραγματικότητα και ο πραγματισμός. Δεν είμαι σχεδιαστής κοστουμιών, οπότε θέλω οι άνθρωποι που φοράνε τα ρούχα μου να ζουν και να λειτουργούν άνετα μέσα σε αυτά.” Και όταν λέει “άνθρωποι”, εννοεί τους πάντες, ανεξαρτήτως φύλου και σωματικής διάπλασης. Προσπαθεί να σκέφτεται την άνεση αλλά και την δύναμη που μπορούν να προσφέρουν οι δημιουργίες του.

8.KHIRY by Jameel Mohammed

Ο Jameel δεν ήταν πάντα σχεδιαστής κοσμημάτων. Ξεκίνησε όντας fashion designer, αλλά όλα άλλαξαν όταν δημιούργησε το πρώτο του κολιέ και κέρδισε την προσοχή ενός executive στο Barneys της Νέας Υόρκης, όπου και δούλευε. Αnd the rest is history! Το brand του, KHIRY, πήρε σάρκα και οστά πριν περίπου ένα χρόνο, όταν ξεκίνησε και το κίνημα Black Lives Matter να παίρνει τόσο μεγάλες διαστάσεις στην Αμερική. Ο ίδιος δεν ήθελε απλά να φτιάχνει κοσμήματα και να τα πουλάει. Σκέφτηκε πως από την στιγμή που θα έχει την πρόσβαση σε καταστήματα και στα media, καλό θα ήταν να έχει κάτι να πει. Έτσι αποφάσισε πως από την στιγμή που επρόκειτο να βγάλει τον εαυτό του στον “έξω κόσμο”, καλό θα ήταν να υποστηρίξει και την μαύρη κοινότητα. Έτσι αντλεί έμπνευση από την μαύρη κουλτούρα και ιστορία και σχεδιάζει κοσμήματα για αυτούς που καταλαβαίνουν/μοιράζονται την κοσμοθεωρία του.

9. Diego Montoya

Αν έχεις δει το RuPaul’s Drag Race, τότε σίγουρα έχεις δει κάποια δημιουργία του Diego Montoya. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα ρούχα ΚΑΙ την μάσκα που φορούσε η Sasha Velour στο τελευταίο (μυθικό, απίστευτο, αξέχαστο) lip sync της ένατης σεζόν. Οι μάσκες ήταν ανέκαθεν οι κεντρικές δημιουργίες του Montoya, δημιουργώντας μία εξωπραγματική εικόνα που μπορεί να συγκριθεί με το drag. Η δημιουργίες του είναι αποτέλεσμα τόσο της δικής του φαντασίας αλλά και των πελατών του, σχηματίζοντας έναν συμβιωτικό δεσμό μεταξύ τους, τον οποίο λατρεύει.  Παράλληλα με όλα αυτά, σκέφτεται να ξαναπιάσει κάποια από τα δημιουργήματά του για να κάνει ένα art installation μεγάλης κλίμακας με θέμα “O Bob Mackie συναντά τον Christo και τον Jean-Claude, αλά ρομπότ.” Για έναν σχεδιαστή σαν αυτόν, που έχει ντύσει την Shangela το 2019 για τα Όσκαρ,  όλα είναι πιθανά.

10. Ecce Homo

Όμως οι queer σχεδιαστές δε βρίσκονται μόνο στο εξωτερικό. Ο Παναγιώτης Καψομάνης και ο Στέφανος Γιωτάκης είναι οι συνιδρυτές το brand Ecce Homo, με έδρα την Θεσσαλονίκη. Όλα ξεκίνησαν πριν περίπου δύο χρόνια, όταν ο Παναγιώτης έψαχνε εσώρουχα για να τα προσφέρει ως δώρο στον σύντροφό του. Δεν έβρισκε τίποτα το αξιόλογο, παρά μόνο hyper-sexualized κομμάτια χαμηλής ποιότητας. Ανέφερε λοιπόν στον φίλο του Στέφανο το γεγονός αυτό και αποφάσισαν πως ήρθε η ώρα να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Με πολλή προσπάθεια, μεγάλα όνειρα και αρκετό μεράκι κατάφεραν να συγκεντρώσουν μία ομάδα που θα έκανε ακριβώς αυτό: Θα σχεδίαζε και θα προμήθευε την ελληνική – και όχι μόνο – αγορά με queer εσώρουχα. Και όταν λένε “all inclusive”, το εννοούν. Όλα τα φύλα, όλοι οι σωματότυποι μπορούν να καταφύγουν στο e-shop τους, ανακαλύπτοντας μία πληθώρα πολύχρωμων και ιδιαίτερων επιλογών. Ο queer τρόπος έκφρασης έχει και ελληνική σφραγίδα πλέον!

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!