Εννοείται πως όταν γίνεται μία καταγγελία για bullying και κακοποίηση του όποιου είδους, η πρώτη μας κίνηση είναι να στηρίξουμε το θύμα και όχι να αμφισβητήσουμε τα λεγόμενά του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δημοσιογραφικά δεν υπάρχει η υποχρέωση να ψάχνουμε να δούμε αν μία καταγγελία μπάζει εμφανώς. Παράδειγμα; Όταν ένας άνθρωπος κατηγορεί έναν άλλον για εργασιακό bullying, θα ήταν καλό να ελέγχουμε ότι πράγματι έχουν έρθει σε επαφή και έχουν δουλέψει μαζί. Ειδικά, αν το πρόσωπο, που καταγγέλει, έχει προϊστορία ξεκάθαρα ψευδεπίγραφων δηλώσεων, έτσι ώστε να είναι relevant.
Πριν από σχεδόν δύο μήνες, η Δέσποινα Μοίρου μίλησε στο Πρωινό στον Ant1. Αν δεν θυμάσαι για ποιο πρόσωπο μιλάμε, είναι η ηθοποιός που έχει δηλώσει, μεταξύ άλλων, ότι ήταν υποψήφια για Oscar stand up comedy, κι ας μην υπάρχει. Επίσης, έχει αποκαλύψει ότι είναι αρραβωνιασμένη με το πρώην μέλος των Pink Floyd, Scott Page. Στο Πρωινό, λοιπόν, αποφάσισε να καταγγείλει τον Θανάση Ευθυμιάδη για εργασιακό bullying, το οποίο σύμφωνα με εκείνη προέκυψε από τον ναρκισσισμό του και από το ότι δεν ήθελε να τού κλέψει τη δόξα, ενώ τελικά είχε ως αποτέλεσμα η ίδια να μείνει τρεις μήνες χωρίς δουλειά. Κι ενώ η καταγγελία της σε πρώτη βάση πρέπει να γίνει σεβαστή, άσχετα του ιστορικού της, τα γεγονότα φαίνεται να τη διαψεύδουν.
Να πούμε ότι λογικά η ηθοποιός αναφέρεται στη σειρά Αρχιπέλαγος του Alpha, όπου η ίδια είχε έναν μικρό ρόλο και ο Θανάσης Ευθυμιάδης ήταν πρωταγωνιστής. Το πρόβλημα; Οι δυο τους δεν είχαν σκηνές μαζί και ουσιαστικά συνεργάζονταν μόνο έμμεσα, επειδή άνηκαν και οι δύο στο καστ. Μάλιστα, ο ίδιος ο Θανάσης Ευθυμιάδης αποφάσισε να απαντήσει στην καταγγελία της περί εργασιακού bullying μέσω της εκπομπής Mega Καλημέρα.
“Με τη συγκεκριμένη κοπέλα δεν έχουμε παίξει ποτέ μαζί. Απλώς κάποιοι δημοσιογράφοι, που το έβγαλαν, λειτουργήσαν αντιδεοντολογικά. Δηλαδή τούς είπε κάτι μια κοπέλα και δεν έψαξαν να δουν, να βρουν τον σκηνοθέτη, τον παραγωγό, τον Γιώργο τον Βογιατζή, τη Νίνα τη Λοτσάρη, τον Τόνυ τον Δημητρίου, όλους αυτούς τους ανθρώπους, που ήμασταν μαζί στη συγκεκριμένη σειρά και να τούς πουν ότι εγώ με αυτή την κοπέλα δεν είχα ποτέ παίξει μαζί, δεν είχαμε ούτε μία σκηνή, δεν κοιταχτήκαμε ποτέ στα μάτια, δεν βρεθήκαμε ποτέ μόνοι μας.
Είπε κάτι, με μοναδικό της στόχο… δεν ξέρω, δικαίωμά της. Χαίρομαι, που ζω σε μια χώρα, που ο καθένας μπορεί να λέει την άποψή του. Καλά κάνει. Απλώς η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να λειτουργεί δεοντολογικά και να ψάχνει αυτό, που τού λένε. Ο κόσμος έχει απόλυτη αίσθηση μέσα του ποιος λέει αλήθεια, ποιος λέει ψέματα, ποιος έχει ανάγκει να φανεί λίγο και ποιος δεν έχει ανάγκη να φανεί”.
