Όσο το καλοκαίρι πλησιάζει, τόσο και μεγαλώνει η πίεση να αποκτήσουμε το περιβόητο bikini body, οπότε πολλές γυναίκες ξεκινούν αυστηρές δίαιτες με αποκλεισμό πολλών κατηγοριών τροφίμων. Το επόμενο στάδιο για πολλές από εμάς είναι να μας τρελαίνει αυτή η στέρηση και να πέφτουμε σε έναν φαύλο κύκλο στέρησης και μερικών cheat days, στις οποίες τρώμε υπερβολικά όλα τα φαγητά που μας έχουν λείψει. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε ονομάσει τη διατροφή μας “καλή” για όσο κάνουμε δίαιτα και “κλεψιά” τις μέρες που το ρίχνουμε έξω, πράγμα που δίνει στη διατροφή μας μια διάσταση ηθικού-ανήθικου, που πραγματικά, μόνο κακό μπορεί να μας κάνει. Επιπρόσθετα κανονικοποιεί την ταλαιπωρία που συνεπάγεται όλη αυτή η κουλτούρα της δίαιτας και βασανίζει σώμα και μυαλό.

Είναι προφανώς πολύ πιο υγιεινή πρακτική να καταλήξουμε σε μια διατροφή που μας ταιριάζει όταν θέλουμε να χάσουμε βάρος, παρά να πέσουμε στον φαύλο κύκλο της λιμοκτονίας από την μια και της ζαβολιάς από την άλλη. Δεν έχει κανένα νόημα να κάνουμε δίαιτα όλη την εβδομάδα μόνο και μόνο για να φορτώσουμε το σώμα μας με junk φαγητά τα Σαββατοκύριακα. Με άλλα λόγια, μπορούμε να υιοθετήσουμε έναν τρόπο ζωής και φαγητού που δεν θα χρειαζόμαστε τις cheat days. Σκέψεις όπως: “Θέλω να καταβροχθίσω μια πίτσα, αλλά το φυλάω για την μέρα της ζαβολιάς” δεν είναι δόκιμες. Είναι χρήσιμες μόνο για να μας βασανίζουν και να χτίζουν σιγά σιγά μια σχέση αγάπης και μίσους για το φαγητό και για τον ίδιο μας τον εαυτό.

Γιατί είναι κακές οι μέρες ζαβολιάς για τον οργανισμό μας;

“Αν όλη την εβδομάδα τρώμε προσεκτικά και ξαφνικά το Σάββατο φάμε και πιούμε σαν να μην υπάρχει αύριο, βάζουμε τα θεμέλια για προβλήματα με την πέψη μας. Είναι πιθανό να νοιώσουμε δυσφορία, λήθαργο και αρνητικά συναισθήματα ντροπής και ενοχών” εξηγεί η διαιτολόγος Miranda Galati. Μακροπρόθεσμα οι μέρες της ζαβολιάς μπορούν να μας κάνουν να μην καταλαβαίνουμε τα σημάδια του σώματος για το πόσο πεινάμε και το πότε έχουμε χορτάσει και να μας οδηγήσουν να μην μπορούμε να προσδιορίσουμε πόσο φαγητό τελικά χρειαζόμαστε για να χορτάσουμε. Επιπλέον μας γυμνάζει στην ιδέα ότι δεν έχουμε αρκετή θέληση να επιβληθούμε στον εαυτό μας και στην διατροφή μας συνολικά και χρειαζόμαστε να κάνουμε ζαβολιές ενάντια στον ίδιο μας τον εαυτό για να νοιώσουμε ωραία.

Ένας επιπλέον λόγος είναι ότι κατατάσσουμε κάποια φαγητά στην κατηγορία “κακά, που δεν πρέπει να τρώμε”, αφαιρεί την χαρά του φαγητού και ενοχοποιεί υπερβολικά τις επιθυμίες μας για νοστιμιές. Το οργανωμένο παραστράτημα θα μας κάνει πιθανά να φάμε περισσότερη από την “απαγορευμένη” τροφή, από ότι αν την τρώγαμε χωρίς οργάνωση κάποια στιγμή μέσα στην εβδομάδα μας. Δίνει εν ολίγοις μια αίγλη σε κάποιες τροφές που είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που πραγματικά έχουν.

Τι μπορούμε να κάνουμε αντί για μέρες ζαβολιάς;

Οι συνήθειες μας, λέει η διαιτολόγος δεν καθορίζονται από την εξαίρεση της μιας μέρας, αλλά από τα διατροφικά μας μοτίβα.  Το κλειδί είναι το μέτρο, όπως και στα περισσότερα ζητήματα της ζωής μας. Δεν ξεγράφουμε ούτε το junk food από την ζωή μας, απλά το τρώμε σπανιότερα και με μέτρο. Απλό.

Αν επιδιώκουμε την τελειότητα, το πιο πιθανό είναι ότι θα κουραστούμε γρήγορα και δεν θα καταφέρουμε τόσα πολλά. Αντίθετα αν στοχεύσουμε κάπως πιο συνετά, τότε μπορεί να τα καταφέρουμε καλύτερα.

Ποντάρουμε σε πολύ θρεπτικές τροφές

Ακόμα και οι τροφές της μέρας της ζαβολιάς μπορεί να είναι θρεπτικές όσο και νόστιμες. Αν για παράδειγμα έχετε επιθυμήσει μια μακαρονάδα, φάτε την άφοβα, διαλέγοντας πιο άπαχα συστατικά και προσέχοντας την ποσότητα. Αν προσθέσετε και μερικά λαχανικά στην σάλτσα, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Και την επιθυμία σας έχετε καλύψει και το σώμα σας έχετε θρέψει σωστά.

Τρώμε με επίγνωση

Αποφεύγουμε να τρώμε μπροστά στην τηλεόραση  ή μιλώντας στο τηλέφωνο. Δίνουμε στο φαγητό μας την σημασία και την προσοχή που του αναλογεί ώστε να είναι μια εμπειρία θρέψης και όχι μια ακόμα δραστηριότητα που πρέπει να κάνουμε μέσα στην μέρα.

Αναπτύσσουμε ένα σκεπτικό ελευθερίας σε σχέση με το φαγητό μας

Αυτό το σκεπτικό λέει ότι όλα τα φαγητά επιτρέπονται όλες τις μέρες της εβδομάδας. Κρατάμε μια ισορροπημένη διατροφή στην οποία συμμετέχουν όλα τα φαγητά που μας αρέσουν με το σωστό μέτρο που λέγαμε παραπάνω. Φέρνουμε έτσι τον εαυτό μας σε θέση να αποφασίζει χωρίς πίεση τι θα φάει, πόσες θερμίδες θα καταναλώσει και με ποιον συνδυασμό, παίρνοντας την πλήρη ευθύνη της διατροφής μας. Ίσως να φαίνεται δύσκολο, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Επίσης είναι και απείρως πιο ικανοποιητικό.

Βγάζουμε λίγη πίεση από το θέμα φαγητό

Δεν είναι μόνο το φαγητό που μας κάνει να έχουμε την εικόνα που έχουμε. Είναι η άσκηση, ο τρόπος της ζωής μας, το άγχος, ο ύπνος και η γενικότερη υγεία μας που μας διαμορφώνουν έτσι ή αλλιώς. Από μόνο του το φαγητό δεν μπορεί να κάνει θαύματα, είτε πολύ είτε λίγο, είτε σωστό, είτε ζαβολιά. Στοχεύουμε σε μια πιο σφαιρική αντιμετώπιση της υγείας μας και δεν θα χάσουμε. Ας μην τα ρίχνουμε όλα στο καημένο μας το φαγητό.

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!