Πριν κάποια χρόνια δύο πολύ καλές μου φίλες κι εγώ, υπήρξαμε ταυτόχρονα στο χρόνο singles. Περνούσαν μήνες που βγαίναμε τα βράδια έτοιμες να φλερτάρουμε και τελικά δεν συνέβαινε απολύτως τίποτα, αλλά έρχονταν και στιγμές που όλο και κάποιο ενδιαφέρον πρόσωπο έμπαινε στη ζωή μας. Όπως τα περισσότερα πράγματα σε αυτή τη ζωή, έτσι και ο έρωτας έχει γίνει ψηφιακός, συνεπώς το sexting ήταν από τις κύριες δραστηριότητές μας με τα αγόρια που κατά καιρούς απασχολούσαν τις συζητήσεις μας και τα οποία καμιά φορά, πιο σπάνια απ’ ό,τι έκαναν pop up οι ειδοποιήσεις τους στο κινητό μας, εμφανίζονταν στα κρεβάτια μας.
Εκείνη λοιπόν την περίοδο, παρατήρησα ότι ένα από τα πράγματα που κάναμε όταν βγαίναμε για ποτό με τα κορίτσια είναι να δείχνουμε η μια στην άλλη τις τελευταίες αισθησιακές φωτογραφίες που τραβήξαμε για να στείλουμε στο αγόρι στην άλλη άκρη του Messenger. Ανταλλάσσαμε φιλοφρονήσεις για τα σώματά μας, το στήσιμό μας ακόμα και για το location ή το φωτισμό. Νιώθαμε, με λίγα λόγια, περήφανες για το αποτέλεσμα και φαίνονταν ότι στο τέλος, λίγο μας ένοιαζε πόσο θα καυλώσει τον άλλο, αφού ήδη, η εικόνα μας είχε καυλώσει εμάς τις ίδιες.
Οι φωτογραφίες μας με τις φίλες μου, είχαν ένα κοινό. Ήταν ακέφαλες. Τότε, το ελληνικό #MeToo ακόμη δεν υπήρχε ούτε σαν ιδέα, ωστόσο, παρά την όποια εμπιστοσύνη που καλλιεργείται ανάμεσα σε δύο άτομα που αποφασίζουν να στείλουν γυμνές φωτογραφίες το ένα στο άλλο – για κάθε ωραία λήψη των οπισθίων μας που στέλναμε, λαμβάναμε κι εμείς “ακέφαλους” λαγόνιους και πέη -, νιώθαμε πως παίρναμε ένα ρίσκο, φοβόμασταν πως ίσως η ανάγκη μας να ανάψουμε τον άλλο θόλωνε το κριτήριο μας, η δαμόκλειος σπάθη του εκδικητικού πορνό κρέμονταν ήδη πάνω από τα κεφάλια μας (για αυτό και την αφήσαμε να πέσει και να τα κόψει από τις φωτογραφίες μας).
Και τα δύο φύλα μοιράζονταν αυτή την ανασφάλεια, όμως, όπως μας έχει αποδείξει η ιστορία, αν ο άλλος πρόδιδε την εμπιστοσύνη μας και οι φωτογραφίες μας κυκλοφορούσαν στο διαδίκτυο, εμείς θα ήμαστε εκείνες που θα νιώθαμε ντροπή και ταπείνωση. Που θα έπρεπε να ντρεπόμαστε για τη σεξουαλικότητά μας, για τα όμορφα στήθη μας, τα οπίσθιά μας και αιδοία μας. Εμείς θα ήμαστε, τι άλλο, οι “πουτάνες”, οι “εύκολες” που “στέλνουν τα βυζιά τους δεξιά κι αριστερά” και που “πήγαιναν γυρεύοντας”. Το κύμα συμπαράστασης που δέχτηκαν τα θύματα υποθέσεων εκδικητικού πορνό που απασχόλησαν την ελληνική επικαιρότητα τα τελευταία δύο χρόνια όμως, και κυρίως η τιμωρία των θυτών μας έδωσε μία μικρή ανάσα. Μας θύμησε ότι η αυτοδιάθεση του σώματός μας είναι αναφαίρετο δικαιώμά μας. 
Στρέψαμε ξανά το βλέμμα στην έξαψη που δημιουργεί η θέα του γυμνού μας κορμιού πριν πατήσουμε το send, ένα κορμί που έχουμε σκηνοθετήσει ακριβώς όπως μας φτιάχνει εμάς, παίρνοντας τον απόλυτο έλεγχο της εικόνας μας και της σεξουαλικότητάς μας. Είναι λοιπόν η λήψη και η αποστολή γυμνών φωτογραφιών μία ενδυναμωτική για τις γυναίκες διαδικασία; Συναντήσαμε δύο γυναίκες και ζητήσαμε να μας πουν πώς το βιώνουν οι ίδιες. Περνούν καλά με τον εαυτό τους, το σώμα τους; Πώς το στήνουν έτσι ώστε να αρέσει πρωτίστως στις ίδιες, αλλά και στον παραλήπτη;
Η Α. (38) κάποια στιγμή βρέθηκε σε μια “σχέση” που ξεκίνησε με texting, πέρασε στο sexting κι έμεινε εκεί για χρόνια. Η αποστολή γυμνών φωτογραφιών υπήρξε το βασικότερο εργαλείο αυτής της επικοινωνίας. “Παρόλο που είμαι άτομο με τεράστια θέματα με το σώμα μου, την εικόνα μου και τα κιλά μου, δεν ζορίστηκα και πολύ να πάρω την αρχική απόφαση να στείλω nudes. Το ζόρι ήρθε μετά το πρώτο κλικ. Ανελέητος ο φακός, ανελέητο και το μυαλό με τα συμπλέγματά του. Και εκεί άρχισε το “στήσιμο” και η σκηνοθεσία. Όχι σκληρός και δυνατός φωτισμός, γωνία λήψης που να κολακεύει, κάδρο “έξυπνα” κομμένο και διάφορα άλλα τέτοια. Αρνήθηκα τα φίλτρα, αυτό θα μου το δώσω! Πολύ ψέμα και δεν το είχα. Πώς θα εμφανίζουν μετά μπροστά του δηλαδή;. Από αμήχανη έως αστεία διαδικασία θα έλεγα, αλλά αφού έχεις μπει στο παιχνίδι, παίζεις”.
Η Μ. (50) τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε μια σχέση με μικρότερό της σε ηλικία και τότε είναι που άρχισε αυτή την “εθιστική” όπως την περιγράφει συνήθεια της αποστολής γυμνών φωτογραφιών. “Είχα συνηθίσει σε πιο άμεσες και προσωπικές επαφές και στην αρχή, η ανταλλαγή φώτο και το sexting, μου φαίνονταν κάτι απρόσωπο και ψυχρό. Ακόμη μου φαίνεται. Καθώς όμως έχω και μια ιδιαίτερη σχέση με την φωτογραφία, άρχισα να με τραβάω όχι μόνο για να προκαλέσω τον άλλο, το βλέπω πλέον και σαν φωτογραφικό πρότζεκτ. Σκέφτομαι τι εσώρουχα θα φορέσω, τι ρόλο εκφράζω, πού θα βρίσκομαι, τον φωτισμό, εκφράσεις κλπ”.
Όλη αυτή η φροντίδα που επιδεικνύει μια γυναίκα για τη λήψη μιας γυμνής φωτογραφίας, καθώς και το καλό αποτελέσμα ίσως να αποτελεί μια πηγή αυτοπεποίθησης, καθώς πλασάρει το σώμα της όπως η ίδια θέλει, χωρίς τυχόν άγχη και ανασφάλειες που μπορεί να βιώνει σε σχέση με την εικόνα της όταν κάνει σεξ από κοντά. Τι έχουν να πουν τα κορίτσια για αυτό;
Η Α. πιστεύει πως αν είναι να έχεις μια κακή μέρα με την εικόνα σου την έχεις είτε στην δια ζώσης διάδραση, είτε στην ψηφιακή. “Ένα είναι σίγουρο: Αν δεν είσαι σε καλή διάθεση δεν πρόκειται να το απολαύσεις. Υπήρχαν φορές που το έκανα και αυτό που έβλεπα στη φωτογραφία με έκανε να υποφέρω. Εκεί είχε χαθεί σίγουρα και ο ερωτισμός οπότε δεν υπήρχε κανένα νόημα να προσπαθώ. Έμαθα να το επικοινωνώ στον άλλον. Καλύτερα σε τέτοια θέματα να είναι ξεκάθαρες οι συνεννοήσεις. Υπήρχαν κι άλλες φορές που το αποτέλεσμα μου άρεσε και εκεί το παιχνίδι ήταν απολαυστικό. Τα σχόλια και οι αντιδράσεις που έπαιρνα με ανέβαζαν και με άναβαν”.
Η ανταπόκριση που παίρνει πίσω μια γυναίκα με την αποστολή μιας γυμνής φωτογραφίας συμβάλει λοιπόν στην αυτοπεποίθηση και την καλή της διάθεση. Η Μ. ωστόσο δεν μένει μονάχα εκεί. “Μου αρέσει να προκαλώ τον άλλον, αλλά πρώτα από όλα καυλωνω με μένα και την όλη διαδικασία. Φυσικά, όταν υπάρχει η ανταπόκριση που θέλω, η φάση εκσφενδονίζεται και αν όχι, ξενερώνω. Και πάλι όμως έχω ήδη πάρει πολλά οφέλη από την διαδικασία, γιατί αισθάνομαι hot, βλέπω τις φώτο, μου αρέσει το σώμα μου, το αγαπάω, μου βγαίνει ένας ερωτισμός, που δεν τον είχα συνειδητοποιήσει. Επίσης, όλο αυτό ήταν πολύ πιο έντονο στη δύσκολη περίοδο των lockdowns και σιγουρα ήταν πολύ απελευθερωτικό, δημιουργικό και εξισορροπιστικό”.
Η Α. και ο παραλήπτης των γυμνών φωτογραφιών βρέθηκαν κάποια στιγμή για το “real thing” όπως λέει και η ίδια. “Κάποια στιγμή μετά από όλα αυτά, δύο άνθρωποι που “τα έχουν κάνει όλα” μέσω πλήκτρων και nudes, που έχουν πει τα παντα αλλά δεν έχουν ξανά ειδωθεί, βρέθηκαν για το real thing. Και ήταν εκρηκτική η συνεύρεση, και με τίποτα δεν θα άλλαζα την αληθινή πράξη, παρόλα αυτά, ακόμα και σήμερα sexting και nudes δεν σταματάνε! Είναι τα προκαταρκτικά μας! Ειναι το παιχνίδι πριν το sex, ο τρόπος να ανάψουμε πριν καν βρεθούμε”, αναφέρει χαρακτηριστικά για την ευεργετική επίδραση που έχουν στη σχέση της οι γυμνές φωτογραφίες.
“Προσωπικά, όλη αυτή διαδικασία είναι ψυχοθεραπευτικη και δημιουργική, γιατί ανεβάζει φουλ τη λίμπιντο και φωτογραφικά απέκτησα ένα ακόμα αγαπημένο αντικείμενο. Νιώθω πλέον πολύ άνετα και όμορφα με το γυμνό, και όχι μόνο να φωτογραφίζω εγώ τον εαυτό μου, αλλά να με φωτογραφίζουν και άλλοι!”, καταλήγει η Μ. για την αυτοπεποίθηση και το νέο δρόμο που της άνοιξε η διαδικασία του να στέλνει γυμνές της φωτογραφίες στον παρτενέρ της.
Για κατακλείδα δεν θα μπορούσα παρά να παραθέσω την ατάκα της Μ. όταν της ζήτησα με συστολή να μιλήσει για το θέμα, στην περίπτωση που δεν ήθελε να εκφραστεί για αυτό δημόσια. Χωρίς να το σκεφτεί, μου είπε με στόμφο, αλλά και χαμόγελο. “Εννοείται ότι είναι ενδυναμωτική διαδικασία! Καμία ντροπή, μόνο καύλα!”.