H Dr Hazel Wallace είναι μια γιατρός που συνδυάζει τις γνώσεις της από το πεδίο τόσο της ιατρικής όσο και της διατροφολογίας για να βοηθήσει τους ασθενείς της, ενώ έχει και μια δική της πλατφόρμα συμβουλών διατροφής και υγείας. Μίλησε λοιπόν στο βρετανικό Glamour για τους 5 κοινούς μύθους για το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (ΣΠΟ), σύμφωνα με τις εμπειρίες των ασθενών της.
Μύθος Νο1: Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών είναι μια σπάνια κατάσταση
Η αλήθεια είναι ότι το σύνδρομο αυτό είναι μια αρκετά συνηθισμένη διαταραχή των ορμονών και επηρεάζει μία στις δέκα γυναίκες της Μεγάλης Βρετανίας. Τα συμπτώματα είναι οι ακανόνιστες περίοδοι ή η απουσία περιόδου για μεγάλο διάστημα, μεγάλη τριχοφυΐα στο σώμα ή στο πρόσωπο, ακμή και λιπαρό δέρμα, απώλεια μαλλιών (αλωπεκία), δυσκολία να μείνει έγκυος η γυναίκα και μεταπτώσεις στην διάθεση. Κάποιες γυναίκες όμως δεν έχουν καθόλου συμπτώματα. Για να διαπιστώσει κάποια ότι έχει πολυκυστικές ωοθήκες θα πρέπει να επισκεφθεί τον γυναικολόγο της.
Μύθος Νο2: Αν έχεις ανωμαλία στην περίοδο, τότε έχεις πολυκυστικές ωοθήκες
Αν έχεις ανώμαλη περίοδο, δεν σημαίνει ταυτόχρονα ότι έχεις πολυκυστικές ωοθήκες. Μόνο ο γιατρός σου θα μπορέσει να το πιστοποιήσει, καθώς υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους είναι πιθανό να έχεις ακανόνιστη περίοδο, όπως κάποιοι τύποι αντισύλληψης, υπερβολικό χάσιμο βάρους, εφηβεία και κλιμακτήριος, αυστηρές δίαιτες ή υπερβολική άσκηση. Είναι επίσης πολύ φυσικό να χάνει κάθε γυναίκα έναν κύκλο κάποια στιγμή της ζωής της, ιδιαίτερα σε περιόδους μεγάλου άγχους. Αν όμως είναι κάτι συχνό, τότε τον λόγο έχει ο γιατρός που θα διερευνήσει τους λόγους για τους οποίους αυτό συμβαίνει.
Μύθος Νο3: Αν έχεις πολυκυστικές ωοθήκες, θα πρέπει να κόψεις εντελώς τους υδατάνθρακες
Ο μύθος, όπως λέει η Wallace, βασίζεται στο γεγονός ότι πολλές γυναίκες με ΣΠΟ έχουν πρόβλημα με την ινσουλίνη στο αίμα τους με αποτέλεσμα να μην μπορούν να μεταβολίσουν τους υδατάνθρακες τόσο καλά όσο θα έπρεπε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να κόψει κάποια εντελώς τους υδατάνθρακες, που είναι ένα σημαντικό κομμάτι της διατροφής μας.
Θα το καταφέρει τρώγοντας καλούς υδατάνθρακες, όχι μόνο για τις πολυκυστικές αλλά και για την γενικότερη καλή της υγεία. Έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη και ανάμεσά τους είναι η βρόμη, το καστανό ρύζι, το ψωμί ολικής άλεσης. Θα πρέπει όμως να αποφεύγονται το άσπρο ψωμί, τα γλυκά αλλά και τα ξερά φρούτα. Ο συνδυασμός των καλών υδατανθράκων με άπαχες πρωτεΐνες, καλά λιπαρά και φυτικές ίνες θα βοηθήσει στην σταθεροποίηση της γλυκόζης.
Μύθος Νο4: Το σύνδρομο επηρεάζει μόνο παχύσαρκες ή υπέρβαρες γυναίκες
Είναι πράγματι πιο σύνηθες να έχουν ΣΠΟ οι βαρύτερες γυναίκες, υπάρχουν όμως και αρκετές με “φυσιολογικό βάρος” που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Το μεγαλύτερο βάρος δεν δημιουργεί από μόνο του το σύνδρομο, μπορεί όμως να συνεισφέρει στην ανισορροπία της ινσουλίνης και να αυξήσει τα επίπεδα των ανδρικών ορμονών. Για όσες έχουν δείκτη σωματικής μάζας μεγαλύτερο από 25, η απώλεια 5-10% του βάρους τους, μπορεί να βελτιώσει τις περιόδους και την πιθανότητα σύλληψης.
ΟΜΩΣ, η δίαιτα με σκοπό την απώλεια βάρους έχει κι αυτή τα ρίσκα της, ιδιαιτέρως γιατί οι γυναίκες με ΣΠΟ έχουν την τάση να αναπτύσσουν διατροφικές διαταραχές, σύμφωνα με έρευνες. Αυτό οφείλεται μάλλον στην πίεση που υφίστανται για να αδυνατήσουν, πράγμα δυσκολότερο για εκείνες και είναι πιθανό να τις οδηγήσει σε πολύ αυστηρή δίαιτα ακολουθούμενη από περιστατικά υπερβολικού φαγητού.
Μύθος Νο 5: Δεν μπορείς να μείνεις έγκυος αν έχεις ΣΠΟ
Ένα από τα συχνότερα συμπτώματα του ΣΠΟ είναι ότι με την ακανόνιστη περίοδο, είναι δύσκολο να μείνει έγκυος μια γυναίκα ή έως ακόμα και αδύνατο. Παρόλα αυτά, ευτυχώς υπάρχουν θεραπείες που υποστηρίζουν τις γυναίκες με ΣΠΟ ώστε να αποκτήσουν παιδιά. Έρευνες δείχνουν ότι έχουν τον ίδιο αριθμό γεννήσεων με τις υπόλοιπες αναλογικά.
Οι ίδιες έρευνες δείχνουν μάλιστα ότι οι γυναίκες με ΣΠΟ έχουν και κάποια πλεονεκτήματα στον τομέα αυτόν, καθώς είναι πιθανό να έχουν περισσότερα υγιή ωάρια σε μεγαλύτερη ηλικία.
Αν νομίζετε ότι μπορεί να έχετε ΣΠΟ, τότε θα πρέπει να μιλήσετε με τον γιατρό σας για την σωστή διάγνωση αλλά και θεραπεία.
