Να κατηγορήσεις τους djs; Έχουν ένα μερίδιο ευθύνης. Τους υπεύθυνους μουσικής επιμέλειας σειρών και ταινιών, τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη ή τον Πάνο Κοκκινόπουλο; Σίγουρα, δεν θα ήταν υπερβολή. Τα μουσικά reality shows; Οπωσδήποτε. Ωστόσο, ο κυριότερος λόγος που πολύ καλά κομμάτια, τα οποία και έγιναν hits όταν κυκλοφόρησαν, κάηκαν υπερβολικά γρήγορα επειδή εντάχθηκαν στις απαρχαιωμένες playlists των ραδιοφώνων (ως μια ένεση φρεσκάδας) και έπαιζαν τόσες φορές μέσα στη μέρα επί εβδομάδες, που έφτασαν να μας προκαλούν την ίδια τάση που μας κατακλύζει όταν ακούμε για ακόμα μια φορά το “Have A Nice Day” των Bon Jovi σε ένα από τα δύο “δημοφιλή” “ροκ” ραδιόφωνα της Αθήνας – αυτή που μας κάνει να θέλουμε να σπάσουμε το ραδιόφωνο.
Πάμε να δούμε μαζί 20 τέτοια κομμάτια που δυστυχώς “κάηκαν” από την υπερβολική χρήση.
Hotline Bling – Drake
Αχ, αγαπημένε μας Καναδοκάγκουρα Drake, έκανες την απόλυτη επιτυχία του 2015 εκφράζοντας όλες τις ραγισμένες καρδιές εκείνης της χρόνιας, και της επόμενης και της μεθεπόμενης. Τι κι αν έβαλες σε λέξεις όσα κάνουν τα τοξικά πρώην ταίρια που επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος και δεν μας αφήνουν σε ησυχία, κι έγινες πετυχημένο meme, σε βαρεθήκαμε πολύ γρήγορα.
Shape of You – Ed Sheeran
Το “κοντέρ” του YouTube μετράει μέχρι σήμερα “5.777.506.623” προβολές στο πετυχημένο κομμάτι του Ed Sheeran που έγινε και body positive ύμνος, αλλά οφείλω να εξομολογηθώ ότι πατώντας το play να το ακούσω για να γράψω αυτή την παράγραφο με έπιασε αναγούλα και πονοκέφαλος.
Can’t Stop – Red Hot Chili Peppers
Θεωρώ εγκληματικό το να παίζει ακόμα στα ραδιόφωνα το “Can’t Stop” ως μία επιλογή από όλη τη δισκογραφία των Red Hot Chili Peppers. Ενώ πρόκειται για ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τους κομμάτια, οι υπερβολικά πολλές φορές που το έχουμε ακούσει, το έχουν κάνει ανυπόφορο.
Sweet Child O’Mine – Guns n’ Roses
Προσωπικά, θεωρώ την ταφόπλακα του δημοφιλούς κομματιού των Guns n’ Roses το γεγονός ότι το τραγούδησε στην οντισιόν της για το Pop Idol η Ειρήνη από τις Ηι5, αλλά σίγουρα το συγκεκριμένο τραγούδι είχε “καεί” καιρό πριν. Ωστόσο, εδώ επιτρέψτε μου να πω “God bless Taika Waititi”, καθώς του έδωσε μια δεύτερη (οκ, τέταρτη) ζωή με το να το εντάξει σε μία από τις σκηνές του εξαιρετικά διασκεδαστικού “Thor: Love & Thunder” (κι ας λένε οι κακές γλώσσες ό,τι θέλουν για την ταινία).
Get Lucky – Daft Punk feat. Pharrell Williams, Nile Rodgers
Εννοείται πως το “Get Lucky” ήταν φτιαγμένο για να γίνει από εκείνα τα κομμάτια που θα ακούσεις τόσο που στο τέλος θα σιχαθείς. Το ανυπέρβλητο “Random Access Memories”, του οποίου κάθε track είναι hit, έγινε το soundtrack ενός ολόκληρου καλοκαιριού, με το “Get Lucky” να παίζει στο repeat σε κάθε πάρτι, μπαρ, καφέ. Ρίχνω όλο το φταίξιμο στον Pharrell Williams, τον αδιαμφισβήτητο hitmaker που έβαλε το λιθαράκι του ώστε να μην μπορεί να αντισταθεί κανείς στο κομμάτι αυτό.
Personal Jesus – Depeche Mode
Δεν φτάνει που από ένα σωρό υπερκομματάρες που διαθέτουν οι Depeche Mode το μόνο που ακούς στα ελληνικά ραδιόφωνα είναι το “Personal Jesus”, ήρθε και το cover του θρύλου Johnny Cash, που παίχτηκε επίσης υπερβολικά πολύ να αποτελειώσει το τραγούδι.
Madrugada – Strange Colour Blue
Ξέρετε, υπάρχει αυτό το φαινόμενο που λέγεται “ψηφιακή αμνησία” και μας κάνει να ξεχνάμε πληροφορίες επειδή μπορούμε πάρα πολύ εύκολα πλέον να τις αναζητήσουμε στο διαδίκτυο. Κάπως έτσι φαντάζομαι θα έγινε δημοφιλής η αναζήτηση “madrugada 10η εντολή” στο YouTube, καθώς με αυτά τα keywords έψαχναν το “Strange Colour Blue” οι fans της σειράς. Ανάθεμά σε Πάνο Κοκκινόπουλε!
Cold Little Heart – Michael Kiwanuka
Ήταν το κομμάτι των τίτλων του “Big Little Lies” κι αυτό από μόνο του έφτασε όχι μόνο για να εκτοξεύσει τον ταλαντούχο Michael Kiwanuka, αλλά και για να κάνει τους promoters να σκίζονται για το ποιος θα τον πρωτοφέρει στη χώρα μας με συνέπεια, τα “εναλλακτικά” ραδιόφωνα της πόλης να παίζουν ασταμάτητα το “Cold Little Heart”. Φτάνει.
Believer – Imagine Dragons
Είναι λες και κάποιος που φτιάχνει trailer σειράς ή ταινίας, γυρίζει διαφημιστικό σποτ αρώματος ή δημιουργεί μια λίστα τραγουδιών με “inspiring” ή “empowering” κομμάτια υπογράφει κάποιο συμβόλαιο που τον υποχρεώνει να χρησιμοποιεί το “Believer” των Imagine Dragons, ή τουλάχιστον έτσι νιώθουμε ότι συμβαίνει καθώς το έχουμε ακούσει τόσες εκατομμύρια φορές.
Sex on Fire – Kings of Leon
Έχω ένα soft spot στην καρδιά μου για τους Kings of Leon και στεναχωριέμαι που μόλις ακούω το εναρκτήριο ακόρντο του “Sex on Fire” θέλω να ξεριζώσω τ’ αυτιά μου και να τους βάλω φωτιά. Κανείς άλλος; Τι; Μόνο εγώ; Καλά.
Fairytale Gone Bad – Sunrise Avenue
Οι Φινλανδοί Sunrise Avenue έγιναν τεράστιοι στη χώρα μας με το “Fairytale Gone Bad” το οποίο αν δεν έπαιζε τουλάχιστον 20 φορές τη μέρα στο MAD κάποιος τεχνικός μάλλον θα είχε κακή τύχη για τα επόμενα 7 χρόνια. Κάπου εδώ να σας δώσω και δύο πληροφορίες: α) Μπορεί οι Sunrise Avenue να μοιάζουν με “one hit wonders” ωστόσο είναι ιδιαίτερα πετυχημένοι στη κεντρική και βόρεια Ευρώπη, β) στην Ελλάδα πάντως κατάφεραν να γίνουν αγαπητοί μονάχα με αυτό το πλέον μισητό κομμάτι, τόσο που η Amita Motion τους είχε φέρει σε μία από τις “Μέρες Θετικής Ενέργειας” στο Θησείο. Ναι, ναι. Ήμουν εκεί.
Tonight – Reamonn
Ειλικρινά, υπάρχει κάποιος που αντέχει να ακούσει πια έστω και δύο δευτερόλεπτα από αυτό το κομμάτι;
I Follow Rivers – Lykke Li
Η πανέμορφη και τρομερά ταλαντούχα Lykke Li μοιάζει σαν καταδικάστηκε να ζει μέσα σε μια αιώνια λούπα του ίδιου του της του τραγουδιού “I Follow Rivers” και μαζί της και εμείς. Δεν θα μας έκανε εντύπωση αν το κομμάτι χρησιμοποιείται ως μέθοδος βασανιστηρίου από μεξικανικά καρτέλ.
Wasting My Young Years – London Grammar
Στο μυαλό μου υπάρχει μια ειδική κατηγορία κομματιών / καλλιτεχνών που αποκαλώ “φωνίτσες”. Πρόκειται συνήθως για απόλυτα ραδιοφωνικές επιτυχίες που έχουν και λίγη “κλάψα”, λίγο “ονειρικά φωνητικά” και τα ερμηνεύουν κατά τα άλλα ταλαντούχες τραγουδίστριες με ιδιαίτερη φωνή που όμως για κάποιο λόγο νιώθεις ότι είναι ίδια με τουλάχιστον άλλες τρεις τέτοιου τύπου μουσικούς. Ε, σε αυτή κατατάσσω τους London Grammar με πιο πλέον εκνευριστικό κομμάτι, το παραπάνω.
Lost on You – LP
Δεν έχετε την εντύπωση η LP έχει εγκλωβιστεί στην ταράτσα του Gazarte με το γιουκαλίλι της αναγκασμένη να τραγουδά το “Lost on You” 20 φορές τη μέρα με το που σκάει το πρώτο ανοιξιάτικο απόγευμα μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου;
Take Me to Church – Hozier
Καταδικασμένο να “καεί” από υπερβολική χρήση και το “Take me to church” που κάποιοι σταθμοί έχουν το θράσος να παίζουν μέχρι σήμερα.
Beggin’ – Maneskin
Δεν θα ξεχάσω, ότι σε μία από τις πρώτες δοκιμασίες του τελευταίου “GNTM” όπου οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να το παίξουν “ροκ” (γελάω) σε μία γυάλινη αερογέφυρα, όλοι, για να το “νιώσουν”, τραγουδούσαν το “Beggin'”. Ούσα γριά, δηλαδή όχι zoomer, αναρρώτηθηκα που ξέθαψαν την ήδη φθαρμένη εκδοχή του υπέροχου κατά τα άλλα κομματιού των Four Seasons, από τους Madcon του 2007. Ε, σύντομα κατάλαβα ότι το είχαν περιλάβει οι Maneskin και ειλικρινά κι εγώ παρακαλώ γονυπετώς, όχι – άλλο – Beggin’.
Creep – Radiohead
Ένα ξυραφάκι στο 4 παρακαλώ. Ένα θα σας πω. Cover του παίζει ήδη στο τρέιλερ της νέας σειράς του Χριστόφορου Παπακαλιάτη “Maestro” και ένας νέος επίπονος κύκλος υπερβολικών ακροάσεων για το τραγούδι των τεράστιων – εννοείται – Radiohead ξεκινά.
Paper Planes – M.I.A.
Ευτυχώς (ή και όχι), οι djs επιμένουν να “ξεφτιλίζουν” το “Bad Girls” ένα ακόμη anthem της θεότητας M.I.A., αφήνοντας πίσω τους το διαχρονικά crowd pleasing “Paper Planes” και θεωρώ πως ένα μερίδιο ευθύνης σε αυτό έχει η Μυρτώ Κοντοβά δίνοντάς του τη χαριστική βολή μέσα από τη σειρά “Μίλα μου Βρώμικα” που ανανέωσε τη δημοτικότητά του σε σημείο πλέον αφόρητο.
Rock & Roll Queen – The Subways
O Guy Ritchie ξέρει, για αυτό άλλωστε και τον εμπιστευόμαστε, πού να ήξερε όμως ο έρμος ότι κάθε διαγωνιζόμενος μουσικού reality στην Ελλάδα με “λαϊκή φωνή” θα δοκιμάζονταν στις “ροκιές” φορώντας κάποιο τζάκετ με spikes ή strass και καπέλο καβουράκι στο “Rock and Roll Queen” που υπηρέτησε ως soundtrack του κορυφαίου “Rock & Rolla”; Δεν ήξερε.
