Πριν μερικές μέρες, η Εύη Δρούτσα έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή Happy Day και στον Δημήτρη Παπανώτα. Σε αυτήν, η στιχουργός μίλησε για αρκετούς καλλιτέχνες. Κυρίως αναφέρθηκε στις φιλίες της με κάποιους και στην πικρία της για κάποιους άλλους. Ωστόσο, όταν μίλησε για τον Βασίλη Καρρά, αποφάσισε να κάνει ένα διαφορετικό σχόλιο και να αναφερθεί στα κιλά του. Συγκεκριμένα, είπε για τον τραγουδιστή: “Ο Καρράς με ενοχλεί που έχει παχύνει τόσο. Δεν μπορείς να είσαι τόσο παχύς και να μην μπορείς να αναπνεύσεις. Για σένα και τον άλλον που σε βλέπει”.
Θεωρώ μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι όλη η παραπάνω δήλωση είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα fat shaming. Από τη μία, έχουμε την επίκριση των κιλών ενός ανθρώπου, με το πρόσημο ότι “το λέω για το καλό του”, αφού “δεν μπορεί να αναπνεύσει” και είναι κακό για εκείνον. Από την άλλη, έχουμε την αλήθεια πίσω από την αιτία της επίκρισης. Το πρόβλημα δεν είναι όντως η ανησυχία μου για την υγεία σου, αλλά ότι ενοχλείς και “τον άλλον που σε βλέπει”. Βέβαια, ειδικά στην περίπτωση του Βασίλη Καρρά, αυτός που ενοχλείται είναι μάλλον κυρίως η ίδια η κυρία Δρούτσα και η προσωπική της αισθητική, και όχι κάποιος άλλος. Εξάλλου, αν η πλειοψηφία είχε θέμα με τα κιλά του τραγουδιστή, δεν νομίζω ότι θα τον βλέπαμε να γεμίζει μαγαζιά ούτε να κάθεται πάνω σε πανέρια από γαρύφαλλα που του έχουν στείλει.
Οι αρνητικές επιπτώσεις του fat shaming
Είναι συχνή τακτική των fat shamers να παίζουν το χαρτί του ενδιαφέροντος για την υγεία του άλλου. Ωστόσο, ιατρικές έρευνες έχουν δείξει ότι το fat shaming και οι επικρίσεις για τα κιλά, το μόνο αποτέλεσμα που μπορούν να έχουν είναι το αντίθετο από αυτό που θα ήθελαν. Με άλλα λόγια, είναι πιο πιθανό να οδηγήσουν σε επιπλέον αύξηση των κιλών παρά σε μείωσή τους. Η αύξηση, μάλιστα, συχνά έρχεται μαζί με διατροφικές διαταραχές, όπως η βουλιμία. Αιτία; Η ντροπή, που δημιουργείται στα θύματα του fat shaming, τα οδηγεί στο να τρώνε ακόμα περισσότερο ως ένα είδος stress eating.
Εκτός αυτού, το fat shaming μπορεί να οδηγήσει και σε άλλα ψυχολογικά προβλήματα, ακόμα και σε κατάθλιψη. Όταν κρίνεις τα κιλά κάποιου, κρίνεις συνήθως και κάποιο άλλο μέρος της ζωής του, το οποίο δεν μπορεί να ελέγξει. Ξεχνάς την πιθανότητα η αύξηση βάρους να οφείλεται σε λόγους υγείας. Την πιθανότητα κάποιο πρόβλημα υγείας να δημιουργεί διατροφικούς περιορισμούς. Την πιθανότητα οι διατροφικές επιλογές κάποιου να συνδέονται άμεσα με τις δυνατότητες που του αφήνει το εισόδημά του. Την πιθανότητα οι επαγγελματικές ή οικογενειακές του υποχρεώσεις να μην του αφήνουν περιθώριο να αλλάξει διατροφή. Κι άλλες πιθανότητες που εμείς ίσως δεν είμαστε καν σε θέση να υποθέσουμε.
Με άλλα λόγια; Το fat shaming δεν έχει ούτε ένα θετικό αντίκτυπο. Οι άνθρωποι πρέπει πλέον να μάθουμε στο σύνολό μας ότι δεν μάς πέφτει λόγος στο σώμα κανενός, πέραν του εαυτού μας. Θες σώνει και ντε να πεις κάτι σε κάποιον για το βάρος του; Μην το κάνεις, εκτός κι αν ο ίδιος ζητήσει την άποψη ή τη συμβουλή σου. Σε καμία περίπτωση μην το κάνεις επικριτικά. Ούτε υπάρχει λόγος να το κάνεις χωρίς να έχεις τον άλλον μπροστά σου, κάνοντάς του fat shaming μπροστά σε μία μεγάλη μερίδα κοινού, όπως αυτό της τηλεόρασης. Μην το κάνεις το τελευταίο, ειδικά αν θες να μάς πείσεις ότι το κάνεις με καλή πρόθεση και όχι για να τον ντροπιάσεις.
